Kwetsbaarheid tonen
maakt sterk

"kwetsbaarheid" in het boek

Ondanks het verval dat plaats vond door de ziekte en de levensverlengende behandelingen, kwamen we terecht in een soort spirituele en mentale leerschool. In deze fase van het leven was er geen plaats meer voor onechtheid. We ontdekten: onszelf authentiek aan elkaar laten zien bracht veiligheid en verbinding.

Het betekende de moed hebben om jezelf niet langer achter een masker te verbergen, maar je te laten zien inclusief je wat onaangename kanten. We moesten daarvoor ons ego pantser achter ons laten. Angst, boosheid, wanhoop en verdriet durven tonen en open met elkaar delen. Dat was moeilijk, omdat we niet op elk moment dezelfde gevoelens of gedachten hadden.

Ik zag al veel langer dat Karin’s sterven dichterbij kwam, terwijl Karin wilde blijven geloven, dat zij de uitzondering was die dit zou overleven. Dat vertrouwen wilde ik haar niet afnemen, dus moesten we soms onze eigen weg lopen. Daarbij toch onze kwetsbaarheid met elkaar blijven delen, maakte ons sterker. Het maakte dat we ons nog intenser met elkaar verbonden voelden en schiep een intimiteit die ontspanning bracht op zowel fysiek als mentaal niveau.

Met ons boek willen we een lans breken voor het tonen van kwetsbaarheid en een breder inzicht bieden in een leven waar de schaduw van sterven voelbaar is.