Het innerlijk medicijn van aanraken.

Verpleegkundige Karin schrijft in het voorwoord van ons boek:
“Buiten de medische zorg die ik mocht ontvangen, bleven we steeds zoeken naar een weg waarop Hans mij kon helpen met daadwerkelijke verlichting van mijn klachten. Die weg hebben we gevonden in de liefdevolle en aandachtige aanrakingen. Velen van ons weten nog, hoe je moeder vroeger haar hand op je knie legde, als je gevallen was, of er een kusje op gaf, en hoe dat direct je pijn verlichtte. Ik draag, en ik denk velen van ons, dragen dat kind nog altijd in zich. Daarom is het zo fijn om door mijn partner aangeraakt te worden op de pijnlijke plekken van mijn lichaam. Een stille hand, een liefdevolle streling, een zachte massage, het doet me zo goed! Het is niet belangrijk of het wetenschappelijk bewezen is dat het helpt; belangrijk is voor mij en mijn partner dat het mij/ons helpt in dit moeilijke proces. Het maakt dat ik mij niet alleen voel met mijn pijn en dat mijn man niet alleen machteloos hoeft toe te zien.”
We merkten: het zette bij Karin een zelfhelend vermogen in werking waardoor ze minder pijn voelde, rustiger werd en zich veiliger voelde. In het boek kan je veel lezen over de werking van dit innerlijke medicijn, dat we allemaal bij ons dragen en zo simpel bij elkaar in werking kunnen zetten. Door ons er bewust voor open te stellen en er mee te durven experimenteren konden we, zowel patiënt als mantelzorger, nog zo veel moois beleven en tegelijk werd op een fijne manier ons evenwicht tussen lichaam en geest in stand gehouden.